Two households, both alike in dignity
In fair Verona, where we lay our scene
From ancient grudge break to new mutiny
Where civil blood makes civil hands unclean
From forth the fatal loins of these two foes
A pair of star-cross’d lovers take their life;
Whose misadventured piteous overthrows
Do with their death bury their parents’ strife
The fearful passage of their death-mark’d love
And the continuance of their parents’ rage
Which, but their children’s end, nought could remove
Is now the two hours’ traffic of our stage;
The which if you with patient ears attend
What here shall miss, our toil shall strive to mend

Soylulukta birbirine denk iki aile
Sahnemizi döşediğimiz Verona’da
Sivil savaşın sivil elleri kirlettiği yerde
Bu iki düşmanın ölümcül öfkelerinden
Hayatları alınacak yıldızlarla çevrili bir çift sevgili doğar;
Yürek parçalayan acı talihsizlikleriyle bu iki genç
Ölümleriyle toprağa gömer büyüklerin kinini.
Ölümle mühürlenen aşklarının izlediği seyir
Ve kimsenin değiştiremeyeceği, çocuklarının
Yok olmasıyla son bulan ana babaların öfkesi,
Sahnemizin iki saat sürecek trafiğidir.
Söylediklerimizi dinlerseniz sabırla
Söylemediklerimizi de görürsünüz oyunda.*

I am a child of a
Money hungry, prideful country
Grass is green and it’s always sunny
Hands so bloody, tastes like honey
I’m finding it hard to leave

Ben para açlığının, gururlu ülkenin
çocuğuyum
Çim hep yeşil hava da hep güneşlidir
Eller çok kanlı, tadı bal gibidir
Ayrılmayı zor buluyorum

I am a child of a money hungry, prideful country
Grass is green and it’s always sunny
Hands so bloody, tastes like honey
I’m finding it hard to leave

Ben para açlığının, gururlu ülkenin çocuğuyum
Çim hep yeşil hava da hep güneşlidir
Eller çok kanlı, tadı bal gibidir
Ayrılmayı zor buluyorum