You walked me home from the party
The porch light shining in your eyes
Tossed your cigarette out in the garden
Didn’t think twice so I just let you come inside
I wasn’t supposed to hold on to that night
You weren’t looking for something right?
I was supposed to move on with my life

Beni partiden eve bıraktın
Sundurma ışığı gözlerinde parlıyor
Sigaranı bahçeye fırlattın
İki kere düşünmedim, o yüzden içeri girmene izin verdim
O geceye tutunmamalıydım
Doğru bir şey aramadın mı?
Hayatıma devam etmem gerekiyordu

Instead I’m staring at the ceiling, replaying us meeting
When I should’ve been sleeping
Maybe one day we’ll be more than just acquaintances
And I almost believe it
I guess that I’m just stupid, how could a person think something like that?
But still I wait by the phone for you to text back

Bunun yerine tavana bakıyorum, buluşmamızı tekrar ediyorum
Ne zaman uyumam gerekiyordu
Belki bir gün sadece tanıdıklardan daha fazlası olacağız
Ve neredeyse buna inanıyorum
Sanırım sadece aptalım, bir insan nasıl böyle bir şey düşünebilir?
Ama yine de telefonun başında sana mesaj atmanı bekliyorum

Why’d you have to leave your sweatshirt?
Why’d you have to punch me where I’m hurt?
Why’d you have to stare into my soul if you were gonna leave me in the dirt?
I’m supposed to not care at all
But can you blame me? It’s not my fault
That I’m staring at the ceiling, replaying us meeting
When I should’ve been sleeping
Maybe one day we’ll be more than just acquaintances
And I almost believe it
I guess that I’m just stupid, how could a person think something like that?
But still I wait by the phone for you to text back

Neden sweatshirtünü bırakmak zorundaydın?
Neden incindiğim yere yumruk atmak zorundaydın?
Beni pisliğin içinde bırakacaksan neden ruhuma bakmak zorundaydın?
Hiç umursamamalıyım
Ama beni suçlayabilir misin? Benim hatam değil
Tavana baktığımı, buluşmamızı tekrarladığımı
Ne zaman uyumam gerekiyordu
Belki bir gün sadece tanıdıklardan daha fazlası olacağız
Ve neredeyse buna inanıyorum
Sanırım sadece aptalım, bir insan nasıl böyle bir şey düşünebilir?
Ama yine de telefonun başında sana mesaj atmanı bekliyorum

But I’ll be waiting forever
(I’ll be waiting, I’ll be waiting, I’ll be waiting, I’ll be waiting)
(I’ll be waiting, I’ll be waiting, I’ll be waiting, I’ll be waiting)
Woah, I guess that I’m just crazy
How could a person ever, ever want to be loved like me?

Ama sonsuza kadar bekleyeceğim
(Bekleyeceğim, bekliyor olacağım, bekliyor olacağım, bekliyor olacağım)
(Bekleyeceğim, bekliyor olacağım, bekliyor olacağım, bekliyor olacağım)
Woah, sanırım ben deliyim
Bir insan nasıl benim gibi sevilmek isteyebilir?

I leave your sweatshirt on the porch now
And block your number from my phone
Doesn’t make it hurt any less now
But when I stepped outside, it was gone
I wasn’t supposed to hold on to that night
I was supposed to move on with my life

Sweatshirtünü şimdi verandaya bırakıyorum
Ve numaranı telefonumdan engelledim
Şimdi daha az acıtmıyor
Ama dışarı adım attığımda gitmişti
O geceye tutunmamalıydım
hayatıma devam etmem gerekiyordu

Instead of staring at the ceiling, replaying us meeting
When I should’ve been sleeping
Maybe one day we’ll be more than just acquaintances
And I almost believe it
I guess that I’m just stupid, how could a person think something like that?
But still I wait by the phone for you to text back

Tavana bakmak yerine, buluşmamızı tekrar ediyorum
Ne zaman uyumam gerekiyordu
Belki bir gün sadece tanıdıklardan daha fazlası olacağız
Ve neredeyse buna inanıyorum
Sanırım sadece aptalım, bir insan nasıl böyle bir şey düşünebilir?
Ama yine de telefonun başında sana mesaj atmanı bekliyorum