Was a long and dark December.
From the rooftops I remember,
There was snow.
White snow.

Uzun ve karanlık bir Aralıktı.
Çatılardan hatırlıyorum,
Kar vardı.
Beyaz kar.

Clearly I remember.
From the windows they were watching,
While we froze down below.

Açıkça hatırlıyorum.
Pencerelerden izliyorlardı,
Biz aşağıda donarken.

When the future’s architecture,
By a carnival of idiots on show.
You’d better lie low.

Gelecek mimarileştiğinde,
Karnaval şovundaki aptallar tarafından.
Gizlensen daha iyi edersin.

If you love me,
Won’t you let me know?

Eğer beni seviyorsan,
Bilmeme izin vermeyecek misin?

Was a long and dark December,
When the banks became cathedrals.
And the fog,
Became God.

Uzun ve karanlık bir Aralıktı,
Bankalar katedraller olduğu zaman.
Ve sis,
Tanrı oldu.

Priests clutched onto Bibles.
Hollowed out to fit their rifles.
And the cross was held aloft.

Rahipler İncil’leri yakalamaya çalıştı.
Tüfeklerine uyacak şekilde oyulmuş.
Ve haç havada tutuldu.

Bury me in an armor.
When I’m dead and hit the ground,
My nerves are poles that unfroze.

Beni bir zırha göm.
Öldüğümde ve yere çarptığımda,
Sinirlerim çözülmeyen kutuplardır.

If you love me,
Won’t you let me know?

Eğer beni seviyorsan,
Bilmeme izin vermeyecek misin?

I don’t want to be a soldier.
Who the captain of some sinking ship?
Would stow,
Far below.

Asker olmak istemiyorum.
Batan geminin kaptanı kim?
Gemide saklanır,
Çok aşağıda.

Peki if you love me,
Why’d you let me go?

Peki beni seviyorsan,
Neden gitmeme izin verdin?

I took my love down to violet hill.
There we sat in snow.
All the time she was silent and still.

Aşkımı mor tepeden aşağıya götürdüm.
Orda kar içinde oturduk.
Bütün o zaman boyunca sessizdi.

So if you love me,
Won’t you let me know?

Peki beni seviyorsan,
Bilmeme izin vermeyecek misin?

If you love me,
Won’t you let me know?

Beni seviyorsan,
Bilmeme izin vermeyecek misin?