Is it romantic how all of my elegies eulogize me?
I’m not cut out for all these cynical clones
These hunters with cell phones
Bütün ağıtlarımın beni övmesi romantik mi?
Bu alaycı klonların gölgesinde kalmayacağım
Cep telefonları olan bu avcılar
Take me to the lakes, where all the poets went to die
I don’t belong and, my beloved, neither do you
Those Windermere peaks look like a perfect place to cry
I’m setting off, but not without my muse
Beni göllere götür, tüm şairlerin öldüğü yere
Ben buraya ait değilim, sevgilim, sen de değilsin
Windermere tepeleri ağlamak için mükemmel bir yer gibi görünüyor
Yola çıkıyorum, fakat ilham perim yanımda olmadan asla
What should be over burrowed under my skin
In heart-stopping waves of hurt
I’ve come too far to watch some namedropping sleaze
Tell me what are my words worth
Cildimin altında fazladan ne olmalı
Kalp durduran acı dalgalarının altında
Bazı isimlendirilmiş yolları izlemek için çok yol katettim
Söyle bana kelimelerimin değeri ne?
Take me to the lakes, where all the poets went to die
I don’t belong and, my beloved, neither do you
Those Windermere peaks look like a perfect place to cry
I’m setting off, but not without my muse
Beni göllere götür, tüm şairlerin öldüğü yere
Ben buraya ait değilim, sevgilim, sen de değilsin
Windermere tepeleri ağlamak için mükemmel bir yer gibi görünüyor
Yola çıkıyorum, fakat ilham perim yanımda olmadan asla
I want auroras and sad prose
I want to watch wisteria grow right over my bare feet
‘Cause I haven’t moved in years
And I want you right here
A red rose grew up out of ice frozen ground
With no one around to tweet it
While I bathe in cliffside pools
With my calamitous love and insurmountable grief
Kuzey ışıkları ve hüzünlü düzyazılar istiyorum
Wisteria’nın çıplak ayaklarımın üzerinde büyümesini izlemek istiyorum
Çünkü yıllardır hiç taşınmadım
Ve seni tam burada istiyorum
Donmuş bir buzdan kırmızı bir gül büyüdü
Etrafta bunu tweet atacak kimse yokken
Cliffside havuzlarında yıkanırken
Belâlı aşkım ve aşılmaz kederimle
Take me to the lakes, where all the poets went to die
I don’t belong and, my beloved, neither do you
Those Windermere peaks look like a perfect place to cry
I’m setting off, but not without my muse
No, not without you
Beni göllere götür, tüm şairlerin öldüğü yere
Ben buraya ait değilim, sevgilim, sen de değilsin
Windermere tepeleri ağlamak için mükemmel bir yer gibi görünüyor
Yola çıkıyorum, fakat ilham perim yanımda olmadan asla
